Biura podróży to firmy organizujące imprezy turystyczne oraz pośredniczące w zawieraniu umów o świadczenie usług turystycznych. Według polskiego prawa biura podróży dzielą się na organizatorów turystyki, pośredników turystycznych i agentów turystycznych. Organizatorzy turystyki przygotowują, oferują we własnym imieniu i realizują imprezy turystyczne, to znaczy dwie lub więcej usług turystycznych, tworzących jednolity program i objętych wspólną ceną, jeżeli usługi te trwają dłużej niż 24 godziny, obejmują zakwaterowanie lub przemieszczanie uczestników. Organizatorzy turystyki odpowiadają przed klientami za wykonanie wszystkich usług składających się na imprezę turystyczną, nawet wówczas, gdy usługi te wykonywane są faktycznie przez inne osoby. Pośrednicy turystyczni wykonują na zlecenie klientów (na podstawie umowy zlecenia) czynności zmierzające do zawarcia umowy o świadczenie usług turystycznych z właściwym usługodawcą, np. z organizatorem turystyki, hotelarzem lub przewoźnikiem, a odpowiadają przed klientem za dołożenie należytej staranności w wyborze najkorzystniejszej oferty, dokonanie niezbędnych czynności związanych z zawarciem umowy, odebranie wszelkich dokumentów i potwierdzeń oraz prawidłowe zawarcie umowy w imieniu klienta. Pośrednicy turystyczni nie odpowiadają natomiast za wykonanie usług przez usługodawców, z którymi zawarli umowy w imieniu i na rzecz swoich klientów. Agenci turystyczni reprezentują organizatorów turystyki i innych usługodawców, takich jak np. przewoźnicy i hotelarze (dających zlecenie), wobec ich klientów. Agenci turystyczni działają w imieniu i na rzecz dających zlecenie w celu zawierania  umów z klientami, a mogą być także upoważnieni przez dających zlecenie do zawierania z klientami umów w ich imieniu, a nawet  do załatwiania reklamacji składanych przez klientów na jakość usług dającego zlecenie. Agentów turystycznych nie łączą żadne umowy z klientami, w związku z czym nie ponoszą oni przed klientami odpowiedzialności ani za wykonanie usług przez reprezentowanych przez nich przedsiębiorców, ani za prawidłowe zawarcie tych umów. Wykonywanie działalności organizatora turystyki i pośrednika  turystycznego wymaga zezwolenia wydanego przez wojewodę. Przedsiębiorca ubiegający się o takie zezwolenie powinien powierzyć kierowanie działalnością osobie posiadającej odpowiednie kwalifikacje (wykształcenie i praktykę), a także przedstawić zabezpieczenie wpłat wnoszonych przez klientów i kosztów sprowadzenia ich w razie potrzeby do kraju. Zabezpieczenia takie przedstawia się w formie umowy gwarancji lub ubezpieczenia. Takie same obowiązki dotyczą zagranicznych biur podróży oferujących swoje usługi w Polsce. Wniosek o zezwolenie na działalność gospodarczą, polegającą na organizowaniu wczasów lub wycieczek lub na pośredniczeniu na  zlecenie klientów w zawieraniu umów o świadczenie usług turystycznych, składa się u wojewody, wraz z dokumentami potwierdzającymi kwalifikacje zawodowe i umową gwarancji lub ubezpieczenia wpłat klientów. Działalność agenta turystycznego można wykonywać na podstawie zgłoszenia do ewidencji gospodarczej bez żadnych zezwoleń. Wymagana jest jednak stała umowa agencyjna z reprezentowanymi przez agenta przedsiębiorcami. Biura podróży (organizatorzy turystyki i pośrednicy turystyczni)  mają obowiązek zatrudniania pracowników posiadających odpowiednie kwalifikacje: kierowników, którzy łączą praktykę z wykształceniem zawodowym, przewodników turystycznych i pilotów wycieczek, którzy ukończyli specjalistyczne szkolenie i znają odpowiedni język obcy i w związku z tym mają uprawnienia wydane przez wojewodę. Jeżeli w programach imprez  turystycznych przewiduje się zorganizowane zajęcia rekreacyjne, np. naukę jazdy na nartach, to zajęcia takie powinni prowadzić uprawnieni instruktorzy rekreacji. Biura zobowiązane są do  udzielania swoim klientom rzetelnej, zrozumiałej i dokładnej informacji zarówno o proponowanych usługach, jak i charakterze prawnym, w jakim same występują, a także o odwiedzanych krajach i miejscowościach, w tym szczególnie o zagrożeniach życia i zdrowia lub przeciwwskazaniach zdrowotnych do odbycia podróży. Elementem tej informacji jest także udokumentowanie, w jaki sposób zabezpieczone są pieniądze wpłacane przez klienta  na imprezy turystyczne. Umowy zawierane przez biura podróży z klientami nie mogą być  mniej korzystne dla klientów niż określają to przepisy o usługach turystycznych. Dotyczy to takich ważnych dla klienta spraw, jak  zakaz podwyższania cen bez uzasadnionej przyczyny, zakaz ograniczania odpowiedzialności biura za niewykonanie umowy, możliwość wskazywania innych osób, które skorzystają z imprezy zamiast klienta czy też obowiązek realizacji umówionego programu wycieczki. Po podpisaniu umowy z klientem biuro podróży może podnieść cenę wycieczki tylko wtedy, gdy taka możliwość  zastrzeżona jest w umowie. Podwyżka jest uzasadniona z trzech  powodów: wzrost kosztów transportu, wzrost ceł, podatków, opłat załadunkowych, przeładunkowych, lotniskowych albo portowych, wzrost kursów walut. Organizator wycieczki musi udokumentować konieczność podwyżki (jeśli np. twierdzi, że w Tunezji podrożały opłaty lotniskowe, powinien przedstawić na to jakiś dowód). Niezależnie od  treści umowy, biuro podróży nie ma prawa podnieść ceny wycieczki na 20 dni przed datą wyjazdu. Działalność biur podróży podlega kontroli, do której upoważniony jest wojewoda. Kontrola obejmuje spełnianie przez organizatorów turystyki i pośredników turystycznych warunków niezbędnych do udzielenia zezwolenia, zgodność prowadzonej działalności z wydanym zezwoleniem i przestrzeganie warunków działalności określonych ustawą. Naruszenie warunków działalności, w tym stosowanie nierzetelnych lub niekompletnych prospektów, pomijanie w kontaktach z klientami istotnych informacji o wymaganiach i zagrożeniach związanych z organizowanymi imprezami, proponowanie umów niezgodnych z ustawą i powierzenie zadań przewodnika turystycznego lub pilota wycieczek osobom nie posiadającym odpowiednich kwalifikacji może być przyczyną ograniczenia zakresu lub cofnięcia zezwolenia dla organizatora turystyki i pośrednika turystycznego. Pamiętaj, że informację o poszczególnych biurach turystycznych można  zasięgać w centralnym rejestrze zezwoleń na działalność organizatorów turystyki i pośredników turystycznych, prowadzonym przez ministra właściwego do spraw turystyki. Skargi na działalność organizatorów turystyki i pośredników turystycznych należy składać do wojewody właściwego ze względu na siedzibę biura podróży. Skargi takie mogą  stać się podstawą kontroli. Ogólnopolską organizacją biur podróży jest Polska Izba Turystyki, a poza tym działają regionalne izby turystyki. Są to izby gospodarcze, których zadaniem jest m.in. ochrona interesów biur podróży, w tym ochrona biur podróży przed działaniem przedsiębiorców nieuczciwych lub nierzetelnych. Przynależność do jednej z izb turystyki uważana jest w praktyce za rekomendację przedsiębiorcy prowadzącego biuro. Pamiętaj, że w sześciu aglomeracjach miejskich, w górach, parkach narodowych i rezerwatach biura turystyczne muszą zapewnić klientom przewodników. Ich uprawnienia potwierdza-  ją wojewodowie, podobnie jak kwalifikacje pilotów wycieczek. Na podstawie udokumentowanych wniosków i ewidencji Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki wydają im  legitymacje. Szkolenia przewodników i pilotów mogą prowadzić tylko upoważnione - również przez wojewodów - jednostki  i osoby. Kilka klas przewodników turystycznych, górskich  (beskidzkich, sudeckich, tatrzańskich), miejskich, terenowych, a także piloci wycieczek muszą odbyć kilkuset godzinne zajęcia teoretyczne i praktyczne. Jeżeli biuro podróży proponuje zawarcie z tobą umowy, żądaj przedstawienia szczegółowych materiałów informacyjnych opisujących trasę wycieczki lub miejsce pobytu, jakość usług, cenę i sposób jej zapłaty, program zwiedzania, a także informacji o obowiązujących przepisach wizowych i przeciwwskazaniach zdrowotnych do udziału w imprezie oraz o możliwości ubezpieczenia kosztów odstąpienia od umowy. Przeczytaj uważnie wszystkie przedstawiane przez biuro  podróży druki, a jeżeli powołują się one na inne dokumenty (takie jak program imprezy, cennik, warunki uczestnictwa itp.), żądaj także ich przedstawienia albo wręczenia do szczegółowego zapoznania się w domu.