Umowa małżeńska zmieniająca majątkowy ustrój małżeński spisywana jest w formie aktu notarialnego przez notariusza przed lub po małżeństwie. Pozwala to na niezależność finansową współmałżonków.

Jest to instytucja z zakresu prawa rodzinnego, funkcjonująca w sferze małżeńskich stosunków majątkowych. Podstawowym ustrojem majątkowym małżeńskim jest ustrój wspólności ustawowej. Wspólność ustawowa powstaje z mocy samego prawa z chwilą zawarcia małżeństwa i obejmuje dorobek małżonków, na który składają się prawa majątkowe nabyte przez oboje małżonków lub przez jednego z nich. Intercyza małżeńska jest majątkową umową, mocą której małżonkowie mogą zmodyfikować ustawowy ustrój wspólności majątkowej, doprowadzając do jego rozszerzenia lub ograniczenia albo zastąpienia go rozdzielnością majątkową, wyłączając tym samym wspólność ustawową. Intercyza może być zawarta przez małżonków w czasie trwania  małżeństwa. Umowę tę mogą zawrzeć także przyszli małżonkowie z tym, że umowa ta będzie skuteczna dopiero z chwilą zawarcia związku małżeńskiego. Intercyzy nie mogą natomiast zawrzeć osoby pozostające w konkubinacie. Małżeńska umowa majątkowa powinna być pod rygorem nieważności zawarta w formie aktu notarialnego. Małżonek może w czasie trwania wspólności majątkowej rozporządzić na rzecz drugiego małżonka przedmiotem należącym do wspólnego majątku np. samochód nabyty ze środków pochodzących z majątku wspólnego może się stać wyłączną własnością jednego z małżonków. Rozporządzenie takie nie stanowi majątkowej umowy małżeńskiej, do jego ważności wystarczy dochowanie formy wymaganej dla danej czynności prawnej. Intercyza rozszerzająca wspólność ustawową polega na objęciu wspólnością wszystkich bądź niektórych kategorii praw majątkowych stanowiących odrębny majątek każdego z małżonków. Swoboda małżonków w dziedzinie umownego rozszerzenia wspólności ustawowej jest ograniczona ustawowo co do pewnych praw, które zawsze stanowią majątek odrębny każdego z małżonków (np. praw niezbywalnych). Małżonkowie mogą postanowić w intercyzie rozszerzającej wspólność majątkową, że będzie ona odnosić skutek albo tylko na przyszłość, albo również wstecz. Przy umowie działającej na przyszłość do majątku należeć będą rzeczy, które zostaną nabyte po jej zawarciu. Natomiast przy umowie działającej także wstecz do majątku należeć będą również rzeczy, które przed jej zawarciem wchodziły do majątków odrębnych małżonków. W razie zawarcia intercyzy rozszerzającej wspólność ustawową małżonkowie mogą ustalić, że z chwilą ustania wspólności ich udziały w majątku wspólnym nie będą równe, jest to uzasadnione tym, że nierówne udziały w majątku wspólnym kompensują różnice w wartości składników majątkowych przeniesionych z majątków odrębnych do majątku wspólnego. Zawierając intercyzę ograniczającą wspólność ustawową, małżonkowie mogą wyłączyć z tej wspólności określone składniki  majątkowe. Mogą to być dochody z majątku wspólnego, jak również z majątku odrębnego każdego z małżonków, a także pobrane wynagrodzenie za pracę oraz za inne usługi świadczone osobiście  przez któregokolwiek z małżonków. W razie umownego wyłączenia wspólności ustawowej obowiązuje małżonków rozdzielność majątkowa. Polega ona na tym, że  każdy z małżonków zachowuje zarówno majątek nabyty przed  zawarciem umowy, jak i majątek nabyty później oraz samodzielnie zarządza i rozporządza całym swoim majątkiem. Gdy intercyza ta została zawarta przed małżeństwem, to wówczas nie dochodzi do powstania majątku wspólnego. Gdyby natomiast została zawarta w czasie trwania małżeństwa, to wówczas każdy z małżonków zachowuje swój majątek odrębny i udział w dotychczasowym majątku wspólnym.

Nie ma przeszkód, aby małżonkowie, wprowadzając w tym samym akcie notarialnym rozdzielność majątkową, dokonali także podziału ich dotychczasowego majątku wspólnego.

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *

Komentarz

Podpis *

Email *

Witryna internetowa